صفحه اول | سلامت | زیبایی | زناشویی | فرزندان | آشپزی | خانهداری | سرگرمی | کسب و کار |
اچ پی وی، علائم، درمان و پیشگیری اچ پی وی چیست؟ یکی از شایعترین بیماریهای مقاربتی. ویروس پاپیلوم انسانی (اچ پی وی) گروهی شامل بیش از ۱۵۰ نوع ویروس مرتبط است. برخی از انواع آن میتوانند باعث زگیلهای غیرسرطانی شوند، اما برخی دیگر میتوانند منجر به سرطان شوند. انواع اچ پی وی ویروس اچ پی وی در سلولهای خاصی روی سطح پوست و درون غشاء مخاطی مرطوبی که در بیشتر مناطق بدن کشیده شدهاند، زندگی میکنند. برخی از این مناطق عبارتند از :
حدود ۷۵ درصد از انواع HPV باعث به وجود آمدن زگیل (غیرتناسلی) بر روی پوست میشوند، نواحی مانند بازوها، صورت، سینه، دستها و پاها. انواع دیگر این ویروس، انواع مخاطی در نظر گرفته میشوند و همچنین به عنوان انواع تناسلی (یا اطراف نواحی تناسلی) نیز شناخته میشوند چراکه معمولاً روی نواحی تناسلی و اطراف مقعد اثر میگذارند. بیش از ۴۰ نوع مختلف از اچ پی وی میتوانند دستگاه تناسلی را آلوده کنند. انواع مخاطی این ویروس در دو دسته کمخطر و پرخطر طبقهبندی میشوند.انواع کمخطر میتوانند علاوه بر دهان و گلو، نواحی تناسلی و اطراف آن و مقعد را نیز دچار کنند. عامل حدود ۹۰ درصد از زگیلهای تناسلی، انواع ۶ و ۱۱ ویروس اچ پی ویاند. برخلاف انواع کمخطر، انواع پرخطر منجر به سرطان میشوند. محققین در حدود یک دوجین از انواع پرخطر را شناسایی کردهاند، هر چند که دو نوع ۱۶ و ۱۸ عامل بیشتر سرطانهای مرتبط با HPV هستند. HPV چگونه سرایت میکند؟ زگیلهای پوستی از طریق تماس مستقیم پوست به پوست شخص آلوده منتقل میشود. همچنین زگیل میتواند از راه لمس کردن قسمتی از بدن به قسمت دیگر سرایت کند. بچهها و نوجوانانی که عادت به جویدن ناخن و کندن ریشه ناخن دارند و افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف، بیشتر در معرض ابتلا به زگیل معمولی هستند. انواع مخاطی این ویروس از طریق تماس نزدیک پوست به پوست منتقل میشوند، اما شایعترین راه انتقال آن از طریق رابطه جنسی واژینال یا مقعدی و یا دهانی است. هر شخص فعال از نظر جنسی، در خطر ابتلا به این بیماری است حتی اگر فقط یک شریک جنسی داشته باشد. علائم اچ پی وی ممکن است سالها بعد از آلوده شدن فرد ظاهر شود. فرد آلوده میتواند در طی این دوره بی علامتی ویروس را به دیگران منتقل کند. افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به اچ پی وی تناسلی هستند عبارتند از:
شیوع HPV اچ پی وی شایعترین عفونت مقاربتی است. در حقیقت تقریباً همه زنان و مردان از نظر جنسی فعال، در یک مقطع از زندگی خود به اچ پی وی مبتلا شدهاند، و نیز آلوده شدن به بیش از یک نوع از این ویروس در یک زمان، غیرمعمول نیست. علائم و تشخیص HPV انواع مختلف اچ پی وی میتوانند منجر به زگیلهای پوستی، زگیلهای تناسلی و یا سرطان شوند. در حقیقت، اچ پی وی به عنوان شایعترین عفونت مقاربتی در نظر گرفته میشود. در بسیاری از موارد این ویروس نادیده گرفته میشود زیرا آلودگی باعث بروز علائم نمیشود و این باعث میشود افراد نادانسته ویروس را به دیگران منتقل کنند. حدود سه چهارم انواع اچ پی وی باعث ایجاد زگیلهای پوستی (زائدههای غیرسرطانی) میشوند و بقیه منجر به زگیلهای تناسلی و سرطان میشوند. HPV و زگیلهای پوستی (غیرسرطانی) زگیلهای پوستی چندین نوع متفاوت دارند. زگیلهای به اصطلاح معمولی، بیشتر اوقات روی انگشتان، اطراف ناخنها و پشت دست ظاهر میشوند هرچند که هر جای دیگری از بدن ممکن است رشد کنند. وقتی زائدهها را لمس میکنید برجستگیهایی زبر با نقاط سیاه بر روی آنها احساس میکنید. زگیلهای پا که به عنوان زگیلهای کف پا نیز شناخته میشوند،روی کف پا و گاهی به صورت خوشهای رشد میکنند. سفت و دانهدار، این زگیلها چه مسطح باشند و چه داخلرونده، میتوانند دردناک باشند زیرا در محل اتکاء وزن انسان قرار دارند. زگیلهای مسطح همانطور که از نامشان مشخص است، معمولاً دارای رویهای مسطح، و کوچکتر و نرمتر از سایر زگیلها هستند. آنها اغلب به تعداد زیاد رشد میکنند (۲۰ تا ۱۰۰ عدد همزمان) و میتوانند هر جایی از بدن را مکرراً درگیر کنند،روی صورت بچهها، ناحیه رویش ریش در مردان و پاها در زنان. از انواع دیگر زگیلهای پوستی میتوان به زگیل نخشکل (زگیل صورت) و همچنین زگیلهای پریانگوال که بیشتر اطراف ناخنهای دست و پا تجمعمیکنند، اشاره کرد. HPV و زگیلهای تناسلی برخلاف سایر انواع زگیل، زگیلهای تناسلی یک عفونت مقاربتی هستند. این زگیل ها که گاهی آنقدر ریز هستند که دیده نمیشوند، ممکن است:
باشند. این زگیلها معمولاً نقاطی مانند:
عوارض HPV در صورت عدم درمان، زگیلهای تناسلی ممکن است در نهایت باعث جریان غیرطبیعی ادرار در مردان (درصورتیکه زگیلها در مجرای ادرار باشند)، خونریزی از مجرای ادرار یا واژن و یا مقعد، یا افزایش ترشحات واژن شوند. یک عفونت اچ پی وی مزمن میتواند منجر به سرطان دهانه رحم (شایعترین نوع سرطان وابسته به اچ پی وی) شود. تقریباً همه موارد سرطانهای دهانه رحم ناشی از ویروس اچ پی وی است. دو نوع ۱۶ و ۱۸ به تنهایی عامل ۷۰ درصد سرطانهای دهانه رحم هستند. HPV همچنین میتواند باعث به وجود آمدن سرطانهای زیر شود:
تست HPV و تشخیص آن پزشک شما ممکن است زگیل پوستی و تناسلی را در طی معاینه جسمی تشخیص دهد و یا برای اطمینان از وضعیت پوست شما، بافتبرداری انجام دهد. بافتبرداری، در صورت نیاز، توسط یک متخصص پوست انجام میشود. اگر بیمار یک زن باشد با زگیلهای تناسلی مشخص، پزشک ممکن است درخواست یک کلپوسکوپی (روشی که در آن از یک چراغ و یک میکروسکوپ کمقدرت استفاده میشود) برای یافتن زگیلهای روی دهانه (گردن) رحم که آنقدر ریز هستند که با چشم غیرمسلح دیده نمیشوند، نیز بدهد. آزمایش دی ان ای HPV،که بر روی بافتهای نمونه از دهانه رحم انجام میشود، میتواند HPV نوع ۱۶ و ۱۸ را تشخیص داده و نتایج گستردهای را برای ۱۲ نوع پرخطر (سرطانزا) دیگر از اچ پی وی ارائه میکند. درمان HPV سرمادرمانی یک درمان رایج برای برخی از زائدههای مربوط به اچ پی وی است، اما گزینههای درمانی بسیار دیگری نیز در دسترس است. دست کم ۴۰ نوع از ۱۵۰ نوع اچ پی وی، میتوانند مقعد و نواحی تناسلی را آلوده کنند. حدود ۹۰ درصد این عفونتها باعثایجاد علائم اچ پی وی نمیشوند و مابین دو سال خود به خود برطرف میشوند. اما اگر مزمن شوند، میتوانند باعث ایجاد زگیلهای تناسلی و یا منجر به سرطان شوند. درمان اچ پی وی بستگی به موضوع خاص یا علائم ناشی از ویروس دارد، زیرا درمانی برای اچ پی وی به خودی خود وجود ندارد. درمان زگیلهای پوستی زگیلها مکرراً خود به خود بدون هیچ درمان خاصی برطرف میشوند، به ویژه در کودکان. زگیلهایی که خود به خود از بین نمیروند، بیشتر مواقع با درمانهای خانگی برطرف میشوند داروهایی مانند: سالیسیلیک اسید یا داروهای بدون نسخه سرمادرمانی که با فریز کردن زگیلها باعث شکستن بافت غیرطبیعی آنها میشود. (نکته: سرمادرمانی میتواند دردناک باشد.) متخصصین پوست، به صورت دورهای چندین روش مختلف برای درمان زگیلها دارند،شامل:
اگر این درمانها مؤثرنباشد، پزشک ممکن است درمانهای قویتر را انتخاب کند، مانند لیزر درمانی، قرصهای شیمیایی و یا تزریق بلئومایسین ( یک داروی ضد سرطان). ایمندرمانی (ایمنیوتراپی) میتواند گزینهای برای زگیلهایی که در برابر سایر روشهای درمانی مقاوم هستند، باشد. این نوع از درمان ممکن است شامل تزریق یک پروتئین طبیعی ضد ویروس به نام اینترفرون باشد که باعث تقویت سیستم ایمنی میشود. درمان زگیلهای تناسلی زگیلهای تناسلی (که معمولاً ناشی از HPV نوع ۶ و ۱۱ هستند) میتوانند علاوه بر سراسر پوست ناحیه تناسلی، داخل مقعد، واژن، یا ابتدای میزراه، و روی دهانه رحم ظاهر شوند. برای درمان زگیلهای خارجی، چند درمان خانگی و غیرخانگی وجود دارد. درمانهای خانگی عبارتند از:
درمانهایی که پزشکان ممکن است برای درمان زگیلهای تناسلی خارجی توصیه کنند:
در کنار این داروها، پزشک ممکن است سرمادرمانی و یا جراحیهای گوناگون (برش، الکتروسرجری، لیزردرمانی) را نیز برای درمان زگیلهای خارجی انجام دهد. برای زگیلهای تناسلی داخلی، درمان ممکن است شامل سرمادرمانی با نیتروژن مایع، برداشتن با جراحی، اسید تری کلرواستیک (trichloroacetic acid) و یا بایکلورواستیک اسید (bichloroacetic acid) باشد. درمان تغییرات پیش سرطانی دهانه رحم در زنان، برخی از انواع HPV میتوانند عامل رشد سلولهای پیش سرطانی بر روی سطح دهانه رحم باشند، که میتواند در نهایت منجر به سرطان دهانه رحم شود. برداشتن زائدههای پیش سرطانی گردن رحم میتواند از پیشرفت سرطان این ناحیه جلوگیری کند. این نوع زائدهها با یکی از روش های جراحی زیر درمان میشوند:
در موارد نادری ممکن است جراح ناچار به برداشتن کل رحم شود. واکسنHPV واکسن اچ پی وی که از سال ۲۰۰۶ در دسترس قرار گرفته، تقریباً مصونیت ۱۰۰ درصدی در برابر زائدههای پیش سرطانی و زگیلهای تناسلی ایجاد میکند. در مدت شش سال پس از معرفی این واکسن، ابتلا به اچ پی وی انواع ۶، ۱۱، ۱۶ و ۱۸ در دختران بین ۱۴ تا ۱۹ سال، ۶۴ درصد و در دختران ۲۰ تا ۲۴ ساله، ۳۴ درصد کاهش داشته است. واکسنهای HPV موجود سه نوع واکسن اچ پی وی وجود دارد:
هر سه این واکسنها در برابر اچ پی وی نوع ۱۶ و ۱۸ مصونیت ایجاد میکنند. همچنین گارداسیل در برابر انواع ۶ و ۱۱ نیز ایجاد ایمنی میکند، در حالیکه گارداسیل ۹ علاوه بر این چهار نوع، در برابر پنج نوع پرخطر (سرطانزا) دیگر (به طور مشخص انواع ۳۱، ۳۳، ۴۵، ۵۲ و ۵۸) نیز مصونیت ایجاد میکند. این واکسنها از پروتئینهای ویروس مانند (VLPs ) غیرعفونی که شبیه انواع مختلف اچ پی وی هستند ولی حاوی هیچ ویروس زنده یا DNA از اچ پی وی نیستند، ساخته شدهاند. این واکسنها باعث میشوند که سیستم ایمنی بدن برای مقابله با VLPs و ویروسهای شبیهشان پادتن تولید کند. واکسنها مصونیت در برابر اچ پی وی را برای حداقل ۸ تا ۱۰ سال تأمین میکنند. برنامه زمانی واکسن HPV از آن جا که تزریق این واکسن باعث تولید یک واکنش دفاعی قوی در طول سالهای نوجوانی میشود، توصیه میشود که همه پسرها و دخترهای ۱۱ یا ۱۲ ساله، این واکسن را دریافت کنند. واکسیناسیون در سه نوبت انجام میشود، دوز دوم، یک تا دو ماه و دوز سوم، شش ماه پس از دوز اول، تزریق میشود. کودکانی که سابقه تجاوز یا سوء استفاده جنسی داشتهاند، ممکن است قبل از ۹ سالگی این واکسن را دریافت کنند. در صورتی که واکسیناسیون در زمان توصیه شده انجام و یا کامل نشد، زنان تا ۲۶ سالگی و مردان تا ۲۱ سالگی میتوانند واکسن را تزریق کنند. البته دریافت این واکسن برای مردانی که با مردها رابطه جنسی داشتهاند و یا دارای سیستم ایمنی ضعیف و یا در معرض خطر هستند، تا سن ۲۶ سالگی توصیه شده است. عوارض جانبی و خطرات آزمایشهای بالینی بر روی سرواریکس، گارداسیل و گارداسیل ۹، هیچ نوع نگرانی جدی ایمنی مرتبط با این واکسنها را نشان نداده است. این واکسنها نمیتوانند منجر به عفونت اچ پی وی یا سرطان شوند، هم چنین هیچ اطلاعاتی مبنی بر این که این واکسنها باعث ناباروری میشوند، وجود ندارد. اکثر افرادی که واکسن اچ پی وی دریافت میکنند، هیچگونه عوارض جانبی را تجربه نمیکنند و افراد دیگر هم عوارض جانبی بسیار خفیفی را گزارش میکنند، مانند سوزش بازو در اثر تزریق. از دیگر عوارض جانبی شایع، میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
در موارد بسیار نادر، برخی از افراد واکنش آلرژیک شدیدی به ترکیبات واکسن نشان میدهند. هم چنین مانند هر روش درمانی دیگر، بروز حمله غش مختصر، حرکات تشنجی و یا علائم مرتبط، محتمل است. |
|