شب ادراری موضوعی است که میلیون ها خانواده هر شب با آن مواجه هستند. این مسئله برای بچه های کوچک امری عادی است ولی ممکن است تا نوجوانی ادامه داشته باشد.

پزشکان دقیقا نمی دانند چه چیزی باعث شب ادراری می شود و چه چیزی باعث قطع آن است. ولی شب ادراری بطور کلی بخشی طبیعی از رشد است، و بچه ها معمولا همراه با آن بزرگ می شوند. اغلب اوقات شب ادراری علامتی برای یک مسئله رفتاری یا پزشکی حادتر نیست.

معهذا، شب ادراری دغدغه بزرگی برای خانواده هاست. بچه ها می توانند هنگام شب ادراری احساس خجالت و گناه داشته باشند و برای همین خیلی راغب نباشند که شب را در خانه دوستان یا در اردو باشند. بزرگترها هم معمولا احساس می کنند که برای توقف آن کاری نمی توانند انجام دهند.

شب ادراری ممکن است مدتی به طول بیانجامد، ولی با حمایت عاطفی و اعتماد بخشی میتوان به کودک احساس بهتری تا زمان قطع آن داد.

شب ادراری مسئله ای عمومی در بین کودکان، بخصوص آنهایی که سنشان کمتر از 6 سال است میباشد. بطور تقریبی 13 درصد از بچه های 6 ساله شب ادراری دارند، این در حالی است که حدود 5 درصد از بچه های 10 ساله با این مشکل مواجه هستند.

شب ادراری معمولا در خانواده ها امری تسلسلی است: کودکانی که شب ادراری دارند اغلب خویشاوندی که شب ادراری داشته دارند. اگر پدر و مادر هردو در سنین کودکی شب ادراری داشته اند، به احتمال زیاد فرزند آنها نیز شب ادراری خواهد داشت.

روش برخورد با شب ادراری

شب ادراری معمولا خود به خود برطرف می شود. اما تا آن زمان می تواند برای کودک خجالت و ناراحتی به همراه داشته باشد. بنابراین ایجاد حمایت و تقویت مثبت تا زمان برطرف شدن آن مهم است.

به کودک خود این اطمینان را بدهید که شب ادراری امری طبیعی هنگام رشد است و برای همیشه ادامه نخواهد داشت. گفتن  اینکه دیگر اعضای خانواده هم در کودکی با این مشکل دست به گریبان بوده اند نیز می تواند باعث راحتی بیشتر کودک شما شود.

به کودک خود یادآور شوید تا بلافاصله قبل از خواب به دستشویی برود. سعی کنید تا کودک مایعات بیشتری طی روز بنوشد و در ساعات شب (قبل از خواب) مایعات کمتری به او بدهید. مایعاتی که در آخر روز به کودک می دهید نباید کافئین داشته باشند. برخی از والدین سعی میکنند تا کودک را نیمه شب به دستشویی ببرند. برخی دیگر راه هایی برای ایجاد انگیزش پیدا می کنند، مثلا دادن عکس برگردان برای شب هایی که کودک خشک باشد، و یا یک جایزه کوچک (نظیر کتاب)  بعد از تعداد مشخصی عکس برگردان می تواند موثر باشد. هشدار دهنده های شب ادراری نیز می توانند موثر باشند.

وقتی کودک با ملحفه خیس بیدار می شود، سرش داد نکشید یا تیپا به او نزنید. کودک باید در تعویض ملحفه به شما کمک کند. به او توضیح دهید که این کار به خاطر مجازات نیست، بلکه بخشی از روند شب ادراری است. این کار ممکن است به او کمک کند تا احساس خوبی از دانستن اینکه کمک کرده است داشته باشد. وقتی کودک شب خشکی را پشت سر گذاشت، او را تحسین کنید.

شب ادراری که ناگهانی آغاز گردد یا همراه با علائم دیگری باشد، می تواند نشانه عارضه پزشکی دیگری باشد، پس با پزشک خود صحبت کنید.

دکتر ممکن است علائم سوزش زمان ادرار، یبوست، مشکلات مثانه، دیابت، یا استرس شدید را بررسی کند.

با دکتر تماس بگیرید اگر کودک شما:

- به طور ناگهانی شروع به شب ادراری بعد از حداقل 6 ماه خشک بودن کند .

- شروع به خیس کردن شلوارش در طی روز نماید.

- شروع به بد رفتاری در مدرسه یا خانه نماید.

- از سوزش یا درد هنگام ادرار شکایت نماید.

- به طور  مکرر ادرار نماید.

- بیش از حد معمول بنوشد یا بخورد.

- پا یا قوزک پایش تورم داشته باشد.

- در سن 7 سالگی همچنان شب ادراری داشته باشد.

همچنین اگر از این شرایط احساس بیهودگی می کنید یا نیاز به کمک دارید، حتما دکتر را مطلع سازید. ضمن اینکه حمایت و صبر شما میتواند گامی بزرگ در کمک کردن به کودک برای داشتن احساس بهتری در مورد شب ادراری اش باشد.

به خاطر داشته باشید، شب ادراری دور نمای خوبی دارد و در بیشتر موارد روزهای خشک پیش روی شماست.